Tek kişilik yatakta çift kişilik yalnızlık

Aklımın üçüncü şahısları yenik düştü Tekil yalnızlığımda. Oysa çoğul zamanlardaydık ve sen Beni yanına alıp, Birinci çoğula karıştıramadın ikimizi Üçüncü tekil şahsı ardında bırakıp. Yani ben kadar cesaretli değildin ya da Pes edecek kadar yenik düşmemiştin henüz… Ben pes edeli çok oldu. Yenilgiyi kabullenmek o kadar da kolay değildi elbet Ama hayat bana başka bir seçenek sunmadı. Savaştım, mücadele ettim, Yaralandım, yaraladım, Kanadım, kanattım, Ve sonunda yenildim… İnat ettim, Kafa tuttum bu başından belli yenilgiye. Ve sonunda tükendim… Kabullendim yenilgiyi, Çekildim köşeme. Biraz dinlenebilmekti aslında ikimizin de isteği. Bir parça huzur ve avuç içi kadar mutluluk yetecekti. Bu kadar basitti formülü işte… Ama biz yine de kıvamı tutturamadık. Biraz pembeleştik önce, Tam da o zaman soğumaya bıraktık kendimizi… Oysa yaz günleriydi ve sıcacıktı her yer. Neydi istediğin , neydi beklediğim? Geriye cevapsız bu iki soru kaldı … Şimdi tek kişilik yataklarda çift kişilik yalnızlığımıza sarılıyoruz Biraz huzur, avuç içi kadar mutluluk Formül bu kadar basitti oysa…