Tekir

Dünyada hiçbir canlı

Artık aç kalmamalı

Yirmi birinci yüzyıl

Şu açlık olmamalı

Çok uzaklardan görsem

Ben seni tanıyorum

Senin karnın aç diye

İnan utanıyorum

Karnın doyunca senin

Günler su gibi akar

Aç olduğun zamanlar

Uykuların da kaçar

Fırsat buldukça inan

Ben sana geleceğim

Sırtını sıvazlayıp

Yine seni seveceğim