Tenden önce ruhlarımız sevişir.

Bilir misin sen ey güzel kadın? Tenden önce ruhlarımız sevişir. Ruhuna bile deyemeyen, söyle, canına nasıl yakışır?

Eksik... Bir şeyler eksik işte. Sadece dokunmak yetmez kadına... Kim bilir bugüne dek ne eller değmiştir tenine. Ama sevmeden seviştiğin her beden, kendiliğinden cesete dönüşür. Ruhunu çoktan teslim etmiştir rabbime...

Sevişen ister erkek olsun, ister kadın... Ruhu öksüz kalan, boş yere kendini paralar. İki bedenin alt alta, üst üste gelmesi nedir ki! Duygusuz bir sevişme, adamı sade dinden, imandan çıkarır.

Ruhun sevişebiliyor mu? Sen onu deyiver hele! Sade ellerin dokunması ne halta yarar ki! Yeter ki ruhun bir şeyler anlatsın. 

Bazı, adam sever seni... Bazı, sen öpersin adamı... Sevişin hiddetli mi? Öpüşün döndürür mü başımı? Beni öpenin sen olduğunu anlatabilir mi dudakların? Ellerin bedenimi parçalayabilir mi?

Dokunuşun, ten imzanı taşır yüreğime... Kokun, yalnız sana özeldir, bildiğini bana anlatır.

Baktığını görür mü gözlerin? Taaa en uzaklardan seslensem, işitir mi kulağın feryadımı?

Sen öpüştüğünü, koklaştığını sanırken, gerçeği tenin bilir yalnız... Dokunuşun söyler sadece doğruyu...

Dil başka şey söyler, ten başka... Adam abanırken üzerine, teninin sesini dinle. Kadın asıldıkça dudaklarına, ruhunun söylediğine odaklan...

Ruhun " Tamamdır! " diyorsa, rahatlayabilirsin. Çünkü gerçekte, bedenler değil, canlar sevişir.

Not: Yazıda kullanılan görsel internetten alınmıştır.