Teoman Müziği bırakacak mı?

Bugünlerde müzik dünyasında yankı uyandıran bir haber de Teoman’ın müziği bırakıp, cep telefonlarının çekmediği Olimpos’a yerleşme planıydı. Merak konusu ise, Teoman’ın tamamen mi yoksa geçici olarak mı müziği bırakacağıydı. Bana kalırsa Teoman, müziğe geçici bir süre ara verecek, sonra dayanamayıp yine geri dönecektir. Müzik öyle bir virüstür ki, insanın kanına bir daha çıkmamak üzere girer. Çeşitli hayal kırıklıklarından ya da kişisel bunalımlardan dolayı her şeyi bırakıp gitmek isteyebilirsiniz ama ömür boyu veda edemezsiniz. Harun Kolçak’ın söylediği gibi “müzik bırakılmaz, sadece profesyonelce yapılmayabilir.” Mesele müziği bırakmak olsa Harun Kolçak, çoktan bırakmış gibi görünüyor. Dış görünüşü, dünya görüşü, yemesi içmesi sıradan Türk insanlarından farklılaşmış olan Harun, geçenlerde bir kanalda, dünyanın sırrını keşfetmiş bir sufi edasıyla konuşuyordu. O müziği bırakmadı. Sadece gözden ırak oldu ama sevenlerinin gönlünden ırak olmadı. 

Zerrin Özer nice bunalımlar yaşadı. Hippi oldu, sarışın güzel kadın oldu, şişmanladı, zayıfladı. Müziğe ara verdi. ama müziği bırakmadı. Seren Serengil, eş ya da sevgili bulunca sahneleri bıraktı. Ayrılınca sahnelere geri döndü. Belki müzik onun için bir teselli aracıydı, evlilik ise asıl amaç. Kayahan bir albümüne ‘Son Şarkılarım’ ismini vermiş ve bu albümden sonra müziği bırakacağını söylemişti. O albümden sonra kaç albüm yaptı, ben unuttum. Hilal Cebeci de Tweeter’da “ben de bırakırım müziği haaa!” diye espri yapmış. Acaba üste para versek, hem müziği hem de konuşmayı bırakır mı? 

Hayat hikayesini okuduğum kadarıyla Teoman’ın anne babası boşanmış. Okulda suskun bir çocukmuş, asosyalmiş. Anlaşılan o ki, insan halkın sevgilisi olsa da, yine karakterinin özünü kaybetmiyor. Sıkılganlık, sosyalleşmeden nefret etme ve çekip gitme duygusu baki kalıyor. Teoman = müzik değil ki… Müzisyen olmadan önce de vardı o… Tıpkı ben = akademisyenlik olmadığı gibi. Ama akademisyen olmadan önce ben yokmuşum gibi algılanıyordum. Önceden bana karşı kayıtsız olanlar, mesleğimde yükseldikçe arkadaşım olmaya başladılar, ama dostum değil. Belki Teoman da benim gibidir. O, müzisyen olmadan önce onu tanıyanları ve sevenleri arıyor olabilir. 

Teoman, agresif tavırları, konserlerinde bira içmesi ve başka olaylarıyla eleştiri almıştı. Belki olması gereken bir sanatçı profili değil, sadece ve sadece kendi olmak istemişti. Şimdi de ya arkadaşı balayında ölünce hayatın anlamsızlığını keşfettiğinden ya şöhret, rekabet, hırs gibi kavramlardan sıkıldığı için inzivaya çekilmek istemiş olabilir. Robinson Cruzoe gibi ıssız bir adada doğal ve basit bir hayat yaşayıp, Çocuklar Duymasın’daki Mandıra Filozofu gibi doğa hariç ‘her şeye karşı’ olarak ömrünü geçirmek isteyebilir. Mandıra Filozofu da Felsefe mezunu bir işsiz –pardon, çalışma karşıtı- biriydi. Teoman ise Sosyoloji mezunu aykırı bir müzisyen. Hatta öyle ki, yılların ağdalı arabeskçisi Müslüm Gürses’e rock söylemesi için ilham vermiş bir şahsiyet. 

Teoman’ın lisanstan sonra yaptığı Kadın Çalışmaları master’ı, tezi kabul edilmediği için yarım kalmış. Belki tezi bilindik tez kalıplarına uymadığı için kabul edilmemiştir. Belki Teoman, çocukluğundaki özüne dönmek istiyordur. Yani susmak, yeniden asosyalleşmek istiyordur. Bir asosyali sosyalleşme mecburiyeti ve sosyal insan rolüne girmek sıkar, yorar. Sonunda asosyal, toplumdan kaçar. Teoman da öyle yaptı belki. 

Sonuç olarak, Teoman sıkıldı, müziğe biraz ara verdi, ama müziği bırakıp geri dönen diğer şarkıcılar gibi geri dönecektir. (“Gidişim suskun oldu ama / Dönüşüm muhteşem olacak” da diyebilir.) Bir müzisyen olarak dinginlikten de sıkılacaktır. O zamana kadar iyi dinlenmeler ve kafa boşaltmalar… Umarım bu dinlenme ona yarar ve beyni önce deşarj olur, kötü enerjiyi atar, sonra yeniden şarj olur, pozitif enerjiyle dolar.