Tilkinin orucu

Gezinirken ormanda tilki kendi hâlinde;

Görür geyik budunu bir ağacın dalında.

Karnı açtır velâkin içine şüphe düşer

Kontrol eder geriyi ardında niyet eşer.

Geyik budu bağlıdır bomba ile tuzağa;

Bunu görüp durur mu hemen kaçar uzağa.

Başını kor ayağa, sessiz yatar sotaya;

Gözü geyik budunda, kafa yorar rotaya!

Biraz sonra kurt gelir; bu duruma şaşırır

Konumun tuhaflığı düşünceye düşürür.

Ve merakla yöneltir: “Dostum ne yapıyorsun?”

Tilki sakin: “Uzandım. Neden kıl kapıyorsun?”

“Niçin budu yemez de aval aval bakarsın?”

“Bugün orucum desem, manzarayı çakarsın!”

Kurt: “Bari ben yiyeyim karın ağrım son bulsun.”

Tilki'de bir nezâket: “Âfiyet şeker olsun!”

Kurt buda uzanınca bir patlama, toz, duman

Yerden göğe savrulur; feryat, figan; “Of, aman!”

Kurt perîşan yatarken hareketsiz yaralı

Tilki buda yanaşır; yerken olmaz oralı.

Kurt kızgın: “Ey şerefsiz! Oruçluydun sen hani?”

Tilki: “Demin top attı, duymadın mı? Pes yâni!”

26.09.2006 15:48

03.10.2006 07:18

Salih ERDEM / AYDIN

Her meselde misâl var mümkün mü ders almamak?

Kıssamızın hissesi; kurnaza yem olmamak!

-----------------------------------------------------------

Hikâyeden şiire uyarlanmıştır

-----------------------------------------------------------