Toplumun bozulması ve Spor'a yansımaları

Millet olarak Manevî bir buhranın içerisinde olduğumuzu görmekten cidden üzüntülüyüm.
Bâzı İnsanlar; kavga çıkarmak için, dövüşmek için, birbirinin boğazını sıkmak için, sanki küçücük bir kıvılcımın yakılmasını bekliyor gibi âdetâ...
Bu da beni cidden üzüyor inanın.  

Küçük bir misâl;
Galatasaray'da yaşanan şu olaya bir bakın, toplumumuzun ne hâle geldiğini ap-açık anlarsınız.
Cem Sultan adında, henüz daha çocuk yaşta bir genç. Galatasaray gibi güzîde bir takımda fotbol oynama şansını yakalamış.
Ağabeyi (hattâ, yaşını bilmiyorum ama, 30'un üzerindedir sanıyorum. Eğer 34-35 yaşında ise şâyet, babası) yerindeki, bir takım arkadaşı olan Servet'le yaşadıklarını okudum gazetelerden. Bu tür olaylar toplum olan her yerde yaşanır hemen hemen. Araya birileri girer, taraflar birbirinden özür diler, mes'le hall'olur. Ama taraflardan birisinde veya ikisinde de; anlayışsızlık, gurur, kibir hâkim'se eğer işin rengi değişir, olay çok farklı mecraalara kayabilir. Bu olayda da böyle olmuş ne yazık ki!  

Galatasaray'da yaşanan Servet ile Cem Sultan arasındaki bu olay, tipik bir sosyolojik ve psikolojik bir olaydır...  

Millet olarak; birbirini seven, inanç olarak birbirimize olduğundan da daha fazla hoşgörülü olmamız gereken bir kuşak içinde yaşıyoruz. Ama gelin görün ki, yaşanılan bu tip olaylardan da anladığımız kadarı ile; ne kadar kötü bir mecraaya doğru kaymakta olduğumuzu, hüzünle, çâresizlikle ve ibretle görüyoruz.  

Bütün bunlar, yılladan beri süregelen, DEJENERASYON faaliyetlerinin meyveleri olsa gerek.  

15 yaşında bir çocuk!..
Üstelik önünde müthiş bir gelecek var...
Üstelik, oynadığı futbolla bir zamanlar Avrupa'yı titretmiş ve Bu Güzel Vatan'ın hattâ bütün İslâm coğrafyasının, haklı olarak gurûru olmuş bir takımda top kovalıyorsun be çocuk, birazcık daha sâkin olsan olmaz mıydı be evlâdım?!
Senin büyüğün, ağabeyin olan bir insana karşı, biraz daha mâkul olsan olmaz mıydı?  

Aralarında yaşananların teferruatını bilmiyorum ama Servet; Cem Sultan evlâdımıza ağır küfürler ve hakâretler yapmamışsa şâyet, ağabeyi yerinde olan bir takım arkadaşına karşı bu kadar husûmet; daha 15 yaşında bir çocuk için, inanın çok lüzumsuz ve tehlikeli...  

Gelelim Servet Kardeşimiz ' e...
Galatasaray'da şimdiye kadar bir çok başarı yaşamış bir kardeşimiz, yaşının ve futboldaki tecrübesinin vermiş olduğu olgunlukla hareket edip, 15 yaşındaki bir çocuğa karşı biraz daha müşfîk olsa, çok mu kötü olurdu?!..Hâaa!..Ne kayb'ederdi Allah aşkına?!..
Üstelik, senden özür dilemiş bir takım arkadaşın...
Biraz daha anlayışlı, biraz daha şefkatli, biraz daha sevecen davranmak çok mu zor'du be kardeşim.
Daha bahar çiçeği hükmündeki, 15 yaşındaki bu çocuğu kazanmaya çalışsa idin, bir kaybın mı olurdu be koçum? Üstelik bu bağışlayıcılığın ve anlayışınla, takım içindeki îtibârın daha da artardı be Servet Kardeşim.  

Ama olmadı/olmuyor işte!..  

Toplumumuzun ciddî bir mânevî travma geçirdiği kesin. Bunun maddiyatla falan da hiç alakası yok. Millet olarak Manevî bir buhranın içerisinde olduğumuz kesin gibi!..
Bugün; Bursa'daki, Bursaspor-Beşiktaş maçının ertelenmesine sebep olan olaylarda bir terör örgütü mârifeti yok'sa eğer(benim öyle bir endişem var çünkü!), endişelerimdeki haklılık payım daha yüksek demektir. Bunlar, hayr'a alâmet değil gördüğüm kadarı ile.  

Allah sonumuzu hayr'eylesin İnşâAllah!..  

Sağlık ve Muhabbetle  

07.05.2011, cumartesi
Bektaş Azizoğlu
İSTANBUL