Torun sevgisi

Torun bir göründü gitti yine...

Ankara’da vize işlemlerini erken bitiren kızım, ani bir kararla oğluyla beraber cuma akşamı Zonguldak'a geldiler. Gelişleri bana bayram sevincini yaşattı. Dün, sabahtan akşama kadar gezdik . Hava yazdan kalma gibi çok güzeldi. Bütün gün deniz kenarlarındaydık. Bu gün öğle otobüsüyle onları İstanbul'a yolcu ettim. Haftaya babasının memleketi Nijerya'ya gidiyorlar ilk kez. Baba orda onları bekliyor olacak. Kızım gideceği için çok heyecanlı.
O da ilk kez görecek eşinin ailesini ve Afrika 'yı.

Şimdiden bende de bir merak başladı ki sormayın gitsin, akıl vermenin biri bin paraya gitti ;))Kızım ''tamam artık baba orda eşim var'' deyince ancak kendime geldim. Sustum. Elimde değil ki çok telaşeli biriyimdir.
Öğrendiğimize göre Nijerya da hava sıcaklığı 30 dereceyi pek geçmiyormuş. Meyve ve sebze doğal olarak bolmuş. Gidecekleri yer Lagos'a yakın başkent Abuja şehriymiş. Her yeri gezeceklerini söyledi. Sanırım kızım oraları beğenirse gelecek yıllarda Afrika'nın bir kentine yerleşeceklermiş. Şimdilik iş yerinden aldığı iki haftalık izinle gidip gelecek. Damat , yatırımlarını oraya yapmaya başlamış bile.

İstanbul da yaşamak kendi halkına bile zor artık. Yaşayanlarını geçim derdiyle, bunaltır oldu . Kiralar yüksek, ulaşım arab saçı, güvenliği az. Değil ki bir yabancıya hepten zor ! Damadı anlıyorum. İstanbul da kalabilmek için çok mücadele etti ama olmadı. Onlara hep yabancı gözüyle bakıldı ve ona göre davranıldı.
Torun iki sene sonra okula başlayacak şimdiden onun derdine düşmüşlerdi...çareyi kendi memleketine dönmekte buldu. Bizde destekledik. Hayırlısı da bu bence. Özleyeceğiz tabii...Damat Nijerya 'nın en kalabalık gurubu Yoruba kabilesinden... Neredeyse 250 etnik gurup varmış.

Afrika'ya aktarmasız uçak seferleri başlamış, 6 saat sürüyormuş, yani otobüsle İstanbul-Zonguldak mesafesi kadar. Ücreti de çok değil , geliş-gidiş zamanına göre 750-1000 dolar civarındaymış.

Bir gün oralara da gideriz inşallah .Torun sevgisi beni, dünyanın öbür ucuna da olsa götürür . Eminim...