Toulouse'un taktiği Ziya Doğan'dan

Trabzonspor’un Avni Aker Stadında Fransız ekibi Toulouse’u konuk ettiği Avrupa Ligi Play-Off turu ilk karşılaşmasını izleyenler oyunu çift yönlü oynama konusunda sıkıntı çeken iki takımı izlediler. Öyle ki, Fransız takımının ileri ucundaki Gignac’ı bir formül bulup Trabzonspor’a alsanız hiç kaygılanmadan bordo-mavili takımın geleceği hakkında pembe tablolar çizebilirsiniz. Ülkesinin milli takımına kadar yükselen 24 yaşındaki ünlü golcü gerçekten de ismine ve cismine yönelmiş spot ışıklarını hak etmekte. Taktik anlayış gereği Gignac’ı desteklemekle görevli Machado ve Devaux gibi oyuncular da fena kumaş değiller ama “Toulouse takımında olup Trabzonspor’da olmayan ne?” diye soracak olursanız hiç duraksamadan “André-Pierre Gignac” cevabını veririm. Bunun dışında Toulouse’un Trabzonspor’a karşı bariz üstünlüğü yok. Bir onların “maestro” görevi verip serbest dolaştırdığı ve bu sezon 3,5 milyon Euro’ya Porto’dan alınan 23 yaşındaki Portekizli Machado’ya bakıyorum bir de bizim Engin Baytar’a. Samimi konuşayım, ben takımıma 10 numara arıyor olsam ve karşıma bu iki seçenek çıksa düşünmeden Engin’i seçerdim. Profesyonellik söz konusu ise Machado büyük ihtimalle Engin’i katlayacaktır ama yetenek bakımından Engin ile Machado’yu aynı cümle içinde kullanmak bile yersiz.

Daha önce de yazdım, Hugo Broos kanatlardaki alternatifsizliğin bedelini Engin’in sırtına yüklememeli. Çünkü Engin’de çok iyi bir 10 numara olabilecek bütün yetenekler mevcut. Tabi kafasını futbola vermesi şartıyla… Gördüğü kırmızı kart nedeniyle Engin’e öfkeli olabilirsiniz ancak bir başka bakış açısıyla mağlubiyeti kabullenemeyen az sayıdaki futbolcudan biri olduğu da söylenebilir.

Takımları taktiksel anlamda inceleyince Touluse takımına galibiyeti getiren anlayışla Diyarbakırspor’un bordo-mavili ekibi yenerken uyguladığı taktiğin benzerlikler taşıdığını hemen fark ediyoruz. Ziya Doğan defansın göbeğindeki üçlü anlayışı bek mevkilerinden destekleyip beşli bir savunma bloğu kurmuş, önüne yerleştirdiği ön libero vasıflı oyuncularıyla da göbeği adeta kilitlemişti. Fransız takımı belki defans bloğunu klasik biçimde dörtlü olarak kurdu ama Gignac dışında kalan tüm futbolcular “orta alanın ortası” tabir ettiğimiz türden futbolcular olunca Toulouse’u göbekten delmek de neredeyse imkansızlaştı. Toulouse takımının Alain Casanova önderliğindeki beyin takımı Diyarbakırspor karşılaşmasından kendi paylarına çıkarım yaptılar mı bilemiyorum fakat bu iki yenilgiyi getiren sebebin kanatlarda hamle yapılamayan takım yapısı olduğunu biliyorum. Trabzonspor ne zaman kanatlardan hücum aksiyonlarına giriştiyse Fransız defans bloğuna hata yaptırmayı başardı. Tabi bu noktada önem kazanan asıl soru “Trabzonspor kaç kez kanatlardan geldi?” oluyor. Cevap ise malum.

Turu kimin geçeceğine dair bir fikir yürüttüğümde bordo-mavili takımın yediği son dakika golünü büyük bir talihsizlik olarak nitelendiriyorum. Avni Aker’de alınacak 2-1’lik bir mağlubiyet de elbette avantaj olmazdı ama yazımın başında da belirttiğim gibi her iki takımı tartıya çıkardığımda dengenin fazla bozulmadığını görmek üzücü. Trabzonspor Fransa’da deplasman fobisi yaşamazsa yine dengeli bir maç oynar. Önemli olan o zamana kadar kanatlara takım içinden çözümler bulmak ve rakibi gözlerde büyütmemek. Gerisi Allah kerim.