Trabzon-İstanbul süreci

Trabzon – İstanbul  süreci Düşünsel, Yazınsal, Dilsel kimliğimin belirlenmesinde önemli bir dönem. 1966’da başlayan öğretmenliğimin değişik aşamalardan geçerek nitelik kazanmasında Trabzon’un, oradaki dostların, sanatçı, düşünür, bilirkişi düzeyinde öğretmen ağabeyilerimin katkısı çok büyüktür.

Yazarlıkla tanışmamda yine Trabzon damgası bulunmaktadır.Trabzon’da çıkan Sonhaber adlı gazetenin 18 Kasım 1967 tarihli sayısına “Dövülen Sürülen Öğretmenler” başlığıyla ilk yazımı yazmıştım. Bu yazmdan dolayı soruşturmaya uğrayıp uyarı ve maaş kesimi cezası almıştım. Böylece kulağım çekilmiş oldu. Yine Trabzon’da ilk yapıtıma kavuşmuştum. Trabzon Belediyesi Kültür Yayınları arasında “Sabahları Seviyorum” adlı öykü kitabım yayınlanmıştı. Trabzon’da hep ilkleri yaşadım, mutlu oldum.

Trabzon - İstanbul süreci İstanbul ayağıyla sürdü. Şubat 1993’te öğretmenlikten emekli olunca - yaşamdan değil  - Eylül 1995’te soluğu İstanbul’da aldım. Bu Trabzon’dan bir kaçış değildi.Oraya yüreğimi, yaşanmış otuz üç yılımı bırakarak arkama baka baka İstanbul’a doğru yol aldım.

İstanbul süreci öğretmenliğimin yoğun biçimde sürdüğü, özel eğitim kurumlarında daha çok koştuğum bir dönem oldu. Yazma uğraşı bu dönemde hız kazandı. İstanbul’da katıldığım düşün, sanat toplantıları yazma uğraşımda yeni ürünler vermemi sağladı. Katıldığım bu toplantılardan Salah Birsel’in düzenlediği Salı Toplantıları, Ahmet Miskioğlu’nun Türk Dili Dergisi adına başlatıp sürdürdüğü Perşembe Toplantıları önemlileriydi. Doludizgin, Zaman Kanatlı Sözler, Kelebek Ömrüm adlı üç şiir, Annem Aşık, Düşler Yaşlanmıyor adlı iki öykü kitabım bu süreçte oluştu. Değişik yayın organlarında yazdığım düşün, sanat, Türkçe konulu yazılarımla yazarlığımı sürdürüyorum.

Anılar özlemlerde yaşıyor. Onlar, geride bıraktıklarım Trabzon'da duruyor biliyorum. Yaşam durmuyor ama, İstanbul suyunu içen özlemleriyle avunuyor ancak!