Tükenmez Kalem

Kutsal kitapların ve sahte aşkların yalancı tesellisinden sonra

gelip yaslandın omzuma

sevdasız bir horoz ötmeye boşvermişti

ama yine de heryerde sabah oluyordu

çöplüklerde ufak sineklerin telaşı

yağmurlardan önce pencere altlarına doluşan uzun bacaklı örümcekler

ağlarını neşeyle örüyordu

ve hayatından utanmana gerek yoktu

gerek yoktu intiharı düşünmene

hepimizin hüzünlerde kaybolduğu günler oluyordu

keder defteri kara yazılarla dolmayı seviyordu

yaslan omzuma dost

benim yüreğim de yalnızlık renginde sarhoş

acının alasını tanır

biliyorum tükenmez kalemlerin ömrü de tükenir

ama gitme saati değil henüz