Tülbent

Oyaladım kenarlarını hayatın,

Ya da oyalandım kenarlarında

Saç köklerimden attım anıları

Damla damla boşalttım zihni

Sıcağı bastı yenilgilerimin

Salıverdim düğümünü aklı oyalı tülbentimin

savurdum saçlarımı serinine kaderin

kucağıma serdiğim hayatta

gözlerinin rengi oyalar

gülüşünün çiçeği oyalar

az rüzgarda kaldı tülbent

az rengi ağırdı bensizlikte

uzandı ellerim yeniden

güneşe karşı çıkış bu,

katlandı çapraz uçları üst üste

hayat üçgeni başıma dolandı

Alnımın ortasına oyasız

Yeni hayat kaldı

Terleyip sıkılana kadar

Çözülüp hayat uçmamalı.