Tüm bunlar tesadüf mü ?

Annem evlenmeyen, ya da çocuğunu evlendirmeyen insanlara hep , - Ohhh, en rahat zamanlarınız, hele bir el e karışın, yele karışacaksınız der.

Kolay mı bambaşka kültürlerde , huylarda insanlarla bir aile olabilmek, anlaşabilmek, kaynaşabilmek.

Erken evlendiğim ve genç yaşta çalışmaya başladığım için erken büyüdüm ben, zorlukları olsa da şimdi düşünüyorum da iyi yönleri de var işte…bunca insanla muhatap olmak, insan tanımak, tecrübe sahibi olmak birikimlerine katkıda bulunuyor insanın.

Öyle şeyler oluyor ki hayatta….irili ufaklı olaylar…ben asla yapmam dediğim bir şey kısa bir süre sonra başıma geliyor ve asla dediğim için utanıyorum.

Hayat insana büyük konuşmamayı öğretiyor göçüp gitmeden, ben bunu öğrendim çok şükür.

Tecrübelerimiz sadece bizim başımıza gelen olaylar neticesinde edindiklerimiz değil, çevremizde yaşananlardan da öğrenebildiklerimizdir.

Tabi gören, kendine ders çıkarabilenler için…

***

Eşimin dayısı yenge istemediği için felçli annesini evine kabul etmemiş ve huzurevine yerleştirmeyi teklif etmiş, kayınvalidem çalışan , dul bir hanım olduğu halde bunu kabul etmemiş ve bir şekilde ölene dek annesine bakmış.

Bunlar olmuş bitmiş aradan yıllar geçmişti ben evlendiğimde, ve o maddi durumu harika olan dayı bir çok krizden ekonomik olarak çökmüş vaziyette çıkmıştı, çocukları istemediği evlilikler yapmış her biri bir yere dağılmış doğru dürüst görüşmüyorlardı.

Görüştüklerinde de kavganın kıyametin bini bir para.

Ve kısa bir süre sonrada henüz 60 lı yaşlarında iken felç…

Ve kiralarda zaruret içinde ölüm…cenazesine bile gelmeyen evlatlar….

Kayınvalidem ise biraz geçimsiz ve deli , dolu bir insan olmasına rağmen ölene dek rahat bir şekilde bizimle yaşadı.

***

Yine bir akrabamız vardı, çocuk düşmanı…evine giden çocuklara kök söktürüyordu, huysuz bir kadın. Evlendi çocuğu da olmadı, mahallede çocuklar biraz ses yapsın oynarlarken, cama çıkıp çocuklara o lanet hastalıktan olasınız inşallah diye bağırırdı.

Ve kendisi yakalandı o lanet hastalığa…ve bir tek komşusu, tanıdığı geçmiş olsuna gelmedi yalnız göçüp gitti.

***

Annem babama kaçarak evlenmiş, ağabeylerinden biri biz kocaman olana dek affetmediği gibi aradan yıllar geçtiği halde her gördüğü yerde de annemi aşağılardı.

Yarı şaka yarı ciddi bize bile sataşırdı.

İki tane kızı oldu, büyüttü övüne övüne.

Ve büyük kızı patronuna kaçtı.

Hem de adam evli ve üç çocuk sahibi.

***

Bunlara ve şahit olduğum, duyduğum bir çok olaya bakınca insan düşünmeden edemiyor, bunların hepsi tesadüf mü ?

Yoksa hesaplaşmalar diğer dünyaya gitmeyi beklemiyor mu?