Tuna’nın akmadığına şahit olmak! (Viyana çıkarımları III)

Viyana’ya gidip Tuna’ya uğramamak olur mu?

Gazi Osman Paşa akıllara gelmez mi?

Nedir Tuna’nın derdi Osman Paşa ile de akmam diyor?

Osman Paşa’nın çıkmam, Tuna’nın akmam dediği yer Plevne’de. Ama biz Viyana’da. Olsun…

Tuna büyük bir ırmak ve bir kısmı da Viyana’dan geçiyor. Hatta 22.Viyana’da Neue Donau, Alte Donau diye iki kolu bile var.

Şehir merkezinin dışında kalan bu bölgede, 1.Viyana’nın güzelliğinden mahrumsunuz elbette. Uban 1’den inip nehrin hemen kıyısına varmak için can atarken, metro hattının bulunduğu durağa bakıyorsunuz, duvarlar yazılı, kirli her taraf. Bakımsızlık var. Avrupa demek her tarafı pırıl pırıl demek değil…

Türklerin ve diğer Müslümanların yoğun yaşadığı yerlerden birisi bu bölge. Sık sık onlara rastlamak da mümkün.

Şubat’ın o sert soğuğu, tipisiyle birlikte yüzünüzü yalıyor nehrin kıyısına yol alırken. İliklerinize kadar hissedebiliyorsunuz o soğuğu. Ancak buz tutmuş, ısrarla akmam diyen Tuna’ya varıp da resim çektirmemek olur mu? Korkuya rağmen buzul tabakasının üzerine kısa süre de olsa çıkıyor, objektiflere poz veriliyor.

Tuna’yı bir de Plevne’de görmek var, inşallah bir gün. Ya göremesem diyerek iniyoruz suyun kıyısına. Yolcu vapurları bağlanmış kıyılara, tur atma şansı yok.

Buz pateni niyetine suyun üzerinde kayanlar da var. Belki yaşam riski var, buzullar kırılırsa diye, ancak o zevkin tadını kayan bilir.

Ya Osman Paşa böyle bir soğukta ve o dönemin koşullarında bu Tuna’ya bakıp çıkmam dediyse. Tarihe bakmadan bugünden o günlere konuşmak ne kadar kolay. Bugünlerden konuşup O günlerden ders çıkarmayanlara ne demeli?