Tünelin sonunu görmek

Unuttum dediğimiz her şey aslında hiç unutmayı istemediğimiz ve her zaman hatırlamak istediğimiz şeylerdir.

‘’Seni asla hatırlamayacağım’’

En çok hatırlamayı istediğimiz insanlara söylediğimiz bir sözdür bu.

‘’Unuttum, vazgeçtim, sen benim için önemli değilsin’’

En önemlisi de ‘’Seni sevmiyorum’’

Unuttum demek için hiç tanımamak gerekir.

Önemli olmadığını söylemek onun kendisi için ne çok önemli olduğunu hatırlatır.

Ve sevmiyorum demek için çok sevmiş olmak gerekiyor.

Çok sevmiş veya çok seven biri ancak ‘’sevmiyorum’’ diyebilir.

Hatıralarımla uzun bir tünelin sonuna gitmek istiyordum, ya da gitmeye çabalıyordum.

Tünel uzadıkça uzuyordu, ışığı gördüğümü sanıyordum ama hala tünelin başındaydım.

Nedenini sorguluyordum kendimce.

Yol uzun mu ya da karanlık mı.

Yoksa sonuna bir çığ mı düşmüş veya girişinde kazamı var.

Sanırım bu nedenler aklını karıştırdı.

Başında seni seviyorum diyordu, sonunda karar veremiyordu.

Sevmek kutsal, asla unutulmaz ve bir kez sevince içten bir şekilde başına dönmek ve sonuna varmak arasında kararsız kalır insan.

Tünelin sonunu görmek yaşamın bitmesi demek ve bir daha tünelin başına asla dönülmez.

Bunu hepimiz biliyoruz eminim.