Türkülerimiz ve Hikayesi( Ne ağlarsın benim zülfü siyahım)

Türkülerimiz Özümüzdür. Çünkü türküler ihanet etmez insana, çünkü özü şiirlerden gelir şiirlerin özü şairlerden, şairlerin özü aşktan gelir, halktan gelir. Aşk ise halkın ta kendısıdır. İnsan kendisine ihanet etmez... Türkülerimiz en temiz yanımızdır... 

Uzun süredir paylaşımına ara verdiğim "Türkülerimiz ve Hikayesi" bloğuma, Aşık Daimi'nin, türküsü kadar hikayesinin de hüzün yüklü olduğu " Ne ağlarsın benim zülfü siyahım" isimli türkünün hikayesi ile özümüzü nakış nakış dizelere taşıyan hikayelerli paylaşmaya devam edeceğim... 

Türkünün hikayesi şöyle;  

Erkan Mumcu anlatıyor:

"Hayatımın en enteresan hikayelerinden bir tanesidir. Üniversite birinci sınıf öğrencisiydim. Eniştemin evinde kalıyorum. 12 Eylül'ün en ateşli zamanları. Apartmanda da Perran Kutman'ın babası Rıdvan Amca oturuyor. En beyefendi insanlardan bir tanesiydi. Rıdvan Amca müziğe merakımı bildiği için beni Asik Daimi'yle tanıştırdı. Bir gün karşıdaki mobilya atölyesinin kepenklerine bir pankart asıldı. "Kazım'ın intikamını alacak" gibi bir şeydi. Jandarmalar gelip, sokağı kapattılar.

Pankartı alıp götürdüler. Sonraki bir akşam rahmetli Aşık Daimi, Rıdvan Amca, eniştem ve ben Fatih'te bir lokantaya gittik. Orada kafa çekecekler. Lokantaya Arif Sag geldi, Aşık Daimi'ye hürmet gösterdi. Birden Daimi'nin "ne ağlarsın benim zülfi siyahım, bu da gelir bu da geçer ağlama" türküsü çalınmaya başladı. Masada buz gibi bir hava esti. Herkes sustu. O gün pankarta adı yazılan Kazım, Daimi'nin oğluymuş ve çatışmada öldürülmüş. Bu türküyü de oğlunun ölümünden sonra eşine yazmış. Hala dinlerken tüylerim diken diken olur."

Bazen ülkemizin acılarını en güzel türkülerin ve onların ardındaki hikayelerin anlatacağına inanıyorum. Örgütlerin kuruluş hikayelerinde ismini bir şehirde kurulan ilişki olarak duyup atladığımız ve her biri bir yiğitlik hikayesi olan o güzel insanlar o güzel atlara binip gittiler ama atların izleri hala duruyor yaralı coğrafyamızda. Bazıları mütevazice bir adım geride durdu ama şarkıdaki gibi kavgada yiğit oldular.

Türkünün Sözleri

Ne ağlarsın benim zülfü siyahım

Bu da gelir bu da geçer ağlama
Göklere erişti figanım ahım
Bu da gelir bu da geçer ağlama

Bir gülün çevresi dikendir hardır
Bülbül har elinden ah ile zardır
Ne olsa da kışın sonu bahardır
Bu da gelir bu da geçer ağlama

Daimi’yem her can ermez bu sırra
Gerçek kamil olan yeter o nura
Yusuf sabır ile vardı Mısır’a
Bu da gelir bu da geçer ağlama

Aşık Daimi (İsmail Aydın)

Yöre: Erzincan / Tercan

Kaynak: Derleme

NOT; Türkünün hüzünlü hikayesini okurken, Sebahat Akkiraz'ın sesinden  http://yaren33.blogspot.com.tr/2012/04/ne-aglarsn-benim-zulfu-siyahm-hikayesi.html bu linkten dinlemenizi tavsiye ederim...

Muhabbetle,

Hanife MERT