Tutmayan Kına

Arnavut kaldırımları varmış hayatın özrü kabahatinden büyük 

Hayalin yine çözülmüş dizler boyu 

Adımların aksayan sevdanın koltuk değnekleri 

Yolumda düşmüşsün düşlerin dağılmış 

Ben gülüşlerinde çocuk kalmışım 

Üfleyerek içiyorum bu yüzden göz yaşlarını 

Bakma artık umudun koynu hala sıcak diye utanıyorum 

Sağır bir ninni kaldı sol göğsünde avaz avaz susan 

Emzirme yaralarını sancısı sağılmaz 

Büyütme bağrındaki taşı daha fazla 

Hayırsızım hazırsızım 

Yoksa pes edilesi bir dünya değil dönüp duran 

Gökyüzünün yanağını okşuyor koca çınar 

Kırlar hala yağmur çimiyor hatıralarında 

Hudut tuttuğun güneş yarına da gebe 

Dağlar bu yüzden ağır 

Dur bakalım dur 

Zemheri kış olsa da 

Aşığın teli her mevsim sıcak 

Dokunan kül olsa da 

Dur 

Huyumsun suyum 

Seller alır bak taşınmaz kalbini 

Çelişiğimsin zil zurna ne yapayım 

Aksak sevdanın gülüsün 

Bir diken boyu yol alamayan 

Tok yüreğimin açlığı 

Hep açlığım kalacak 

Öyle mi açacaksın