Üç Beş Güzel İnsan

Çatırdayan bina değil sadece
Ahlakla birlikte çöken vicdandır
Ve altında kalan biziz öylece
Can çekişiyoruz uzun zamandır.

Umursamıyoruz ruhta talana
Müptela olmuşuz yalan dolana
Kimse acımıyor altta kalana
Oysa altta kalan canım vatandır.

Sürülmüş köylerden köye doğrular
El üstünde şimdi bütün uğrular
Adam sendeciler… tuzu kurular…
Hülasa herkesin hâli dumandır.

Umum hırslarına âdeta esir
Bin musibet bile etmiyor tesir
İçeni del’eder sunduğu iksir
Bilemedim dünya nice bir handır.

Bir yanda hisleri kuşatan nefret
Bir yanda başların tacı cehalet
Bir yanda şiddete esir memleket
Dinmeyen acısı bir Özgecan’dır.

Ne kaldı bakalım elde avuçta
Edep mi, hayâ mı, ar mı sonuçta?
Hakkaniyet değil haksızlık uçta
Bu nasıl adalet, nasıl mizandır?

Buna rağmen bizi ayakta tutan
Umuttur her daim gönülde yatan
Yaşayan, yaşatan, değer yaratan
Aramızda üç beş güzel insandır.

10.02.2019
Salih ERDEM