- Kategori
- Şiir
Uçurum kıyısında kırçiçeği

Uçurumda açan kır çiçeğiyim ben,
Ne hayalleri süsledim ne de hoş odaları…
İzlemekteyim, dünyayı, içindeki entrikaları,
Yalanları, ihanetleri ve sözde aşkları…
Kimseler bilmedi ne varlığımı,
Ne de umutlarımı…
Ama ben hep buradaydım, yamacın kıyısında
Yüreğimdeki tüm renkler ve tılsımlarımla…
Görmek istemen yeter beni ey aşk!
Hayallerim özlemelerimle,
Kah bir nefes kadar yanında kah uçurum kenarında…
Savurmasını beklerim deli bir rüzgarın,
Tüm benliğimi hoyratça sonsuzluğa…
Ölüm varsa her nefesin sonunda,
Yüzüm güneşe dönük, teslimiyetçiliğimin korkusuzluğunda….
Gel al beni götür ey ölüm ebedi saadete
Son bulsun bekleyişler ve gerçekleşmeyen tüm düşler...
Uçurumlarda açan bir kır çiçeğiyim ben,
Ne adım umurunuzda ne varlığım
Kırmızı bir gül olmaktı tüm muradım…