Ülke üniversite gençliğine onlar ekmeğe muhtaç!

Kendisini iyice hissettiren ekonomik kriz yoksullar, işsizler ve dar gelirliler üzerine ağır yükler bindiriyor.

Otomatiğe bağlanan elektrik, doğal gaz gibi enerji girdilerinin zamlanmasıyla tüketim maddeleri fiyatları da yükselmeyi sürdürüyor.

Bir önceki krizin neden olduğu yoksulluk şartlarında yaşayan emekçiler, köylüler ve küçük esnaf, yeni krizle birlikte çaresizliğin ve umutsuzluğun anaforuna bir kez daha kapılmış durumdalar.

KTÜ’deki öğrenci gençliğin içinde bulunduğu vahim koşullar da, bunun bir başka cephesini yansıtıyor.

Geçen hafta Kalkınma Mahallesi’nde bulunan Trabzon Belediyesi’ne bağlı Gençlik Merkezi’ni ziyaret ettim.

KTÜ’nün öğrencilerine hemen yanıbaşlarındaki bu gençlik merkezinden önemli hizmetler sunuluyor.

Öğrenciler merkezdeki spor salonu ve internet hizmetlerinden tamamen ücretsiz yararlanıyorlar.

Üniversite öğrencilerine dair aldığım bilgiler, ülkemizin acı gerçekleriyle bir kez daha yüzleşmeme vesile oldu.

Üniversite öğrencilerinin içinde bulunduğu yoksulluk çemberi, bu yoksulluğun devasa boyutları tahmin edilenin çok üzerinde.

Gençlik Merkezi yetkilisi arkadaşımız, “Üniversite gençliğini bunca yıl sadece yüzeysel olarak tanıyabilmişiz, meğer öğrencilerin çektiği sıkıntıların çok azının farkındaymışız” vurgusunu yaptı.

Trabzon Belediyesi’nden yiyecek ve yakacak talebinde bulunan öğrenci sayısı artık binlerle ifade ediliyor.

Öğrenci yurtlarının yetersiz kalması, Trabzon’daki öğrenci evlerinin fahiş kiralara çıkması pek çok öğrencinin ilçe ve beldelerde ev kiralamasına neden olmuş.

KTÜ öğrencilerinin dramı, ülkemizin içinde bulunduğu ekonomik ve sosyal yıkımın boyutlarını çıplak şekilde ortaya koyuyor..

“Bu yıl üniversiteye kayıt yaptıran her on öğrencinin dokuzu, ciddi anlamda yoksul kesimden geliyor; bunların pek çoğunun babaları ya işsiz ya da asgari ücret düzeyinde maaş alıyorlar” şeklinde görüşünü dile getiriyor Gençlik Merkezi yetkilisi arkadaşımız.

Üniversiteyi izleyen bir arkadaşım, ekonomik zorluklar dolayısıyla, bu yıl KTÜ’den 1000’e yakın öğrencinin kayıt dondurarak ailelerinin yanına gittiğini söylemişti.

Bu tespitler bilim çevrelerinin yaptığı çalışmaları da doğruluyor.

Çünkü emperyalist devletlerin ve sermaye kesiminin çıkarları gereği uygulanan liberal ekonominin sonucunda, ülkemizde “orta sınıf” denilen küçük burjuva kesim ciddi anlamda tasfiyeye uğradı.

Berber, bakkal, kasap gibi küçük esnafların ve tarımdan geçinen köylülerin içine düşürüldüğü şartlar, bu kesimin iflasına ve “işçileşmesine” neden oldu.

Bu işçileşmenin sonucunda yoksullaşan kesimin, üniversitelerde çocuk okutmayı başarması nasıl mümkün olabilir ki?

Trabzon Belediyesi’nin kucak açtığı, yardımcı olduğu gençlik yine de şanslı sayılır.

Kalkınma Mahallesi’nde “militan” ya da “mürit” devşirmek amacıyla üslenen tarikat örgütlenmesine düşmemiş, aklı başında, onurlu gençler bunlar.

Çaresizlik içindeki ailelerin “Yeter ki okuyabilsin, adam olsun” diye tarikat evlerine “kurban ettiği” gençliğin dramına ise devletin ciddi bir müdahalesi gerekiyor.

Elindeki kısıtlı imkanlara rağmen gençliğe desteğini esirgemeyen, onları en azından sevgiyle kucaklayan, morallerine doping yapan Belediye Başkanı Sayın Volkan Canalioğlu’nu ve ekibi kutluyorum.

Trabzon halkını KTÜ öğrencilerine daha fazla ilgi göstermeye davet ediyorum.

Ama biliyorum ki sorunun radikal çözümü; geleceğin meslek insanlarını, öğrencilerimizi bu koşullara mahkum eden “müesses nizamın” yoksuldan, emekçiden yana bir politikayla yeni baştan düzenlenmesidir.