Ulusal egemenlik ve soruşturmaya yabancıları ortak etmek

Rus büyükelçisi sn. Karlov cinayeti soruşturmasını kendi adli mercilerimiz değil, Türk-Rus ortak ekibi yürütecek.

Çünkü katil bir  polis.

Böyle olunca Ruslar soruşturmanın Türk polisince yürütülmesine güvensizlik ifade ettiler. Soruşturmada biz de bulunacağız dediler, kabul ettik.

Katil kim olursa olsun, arkasında her kim bulunuyor olursa olsun, bütün suç ortaklarıyla birlikte cinayeti aydınlatabiliriz, merak etmeyin, demedik.

Ülkemizde işlenen bir cinayete ilişkin adli soruşturmanın adli mercilerimiz ve kolluk kuvvetlerimiz tarafından tarafsız ve objektif olarak yürütülüp sonuçlandırabileceği iddiamızdan vazgeçtik.

Kendi topraklarımızda adli soruşturma yürütme yetkimizden ve hakkımızdan feragat ettik. Bir yabancı ülkenin kolluk kuvvetlerine ulusal egemenliğimizden taviz verdik.

Ülkemizde bir cinayet işlendi, maktulün ülkesi emin olsun diye, iç hukukumuzda buna dair bir mevzuat olmamasına karşın Rusya’yı bu soruşturmaya dahil ettik.

Adli mercilerimize Rusya’nın güvenmediği gibi anlaşılıyor ki kendimiz de güvenmiyoruz.

Haksız yere bir güvensizlik mi?

Misafirimiz büyükelçiyi koruması gereken polisimiz katletmişse… hayır.

Bu bir “sarı öküz” hikayesidir.

Soruşturmayı yürütme hak ve yetkimize bir yabancı ülkeyi ortak etmek zorunda kaldıysak, yargılama safhasında da benzer taleplere kapımızı açık hale getirdik demektir.

Yargı mensuplarımızın üçte biri çete üyeliği iddiasıyla cezavlerine kapatılmışsa, bu da bir ihtimal.

Polisimize güvensizliklerine hak verdiğimiz yabancı bir ülkenin veya ülkelerin yargımıza güvensizlik belirtmeleri durumunda nasıl hareket edeceğiz?

…

Geçmiş yüz yıllarda da benzer deneyimlerimiz olmuştu, bedelini ağır ödedik.

Düyun-u Umumiye gibi.

O zaman da borçlu olduğumuz ülkelere borçlarına mahsuben vergi toplama yetkilerimizi devretmiştik.

Sonuçlarını gördük.

Allah sonumuzu benzetmesin ama kötü günlerden geçiyoruz.

Kenan IŞIK