Umarsız insan sürüsü

Bazı insanlar yaptıklarının başkaları tarafından fark edilmediğini sanıyor galiba.

Yahut fark edildiğini anlıyor da işi yüzsüzlüğe verip geçiştirmek istiyor. İnsan bile bile karşısındakinin aleyhine bir davranışta bulunup, bunun da fark edildiğini anladığı halde nasıl böyle yüzsüzce davranabilir?

İnanın anlamıyorum. Hele, Allah kitap deyip bir de namaz kılmıyorlar mı aklım almıyor.

Ben ne Allah'a inanmayanlar gördüm, bir gram kul hakkı almayan, doğrudan, dürüstlükten ayrılmayan.

Bence iş Allah'a inanıp inanmamakta değil galiba. Kendini karşındakinin yerine koyabilmeyi öğrenmekte. Kendine yapılsaydı böyle bir aleyhte davranış hoşuna gider miydi? Çok canın yanmaz mıydı? Hoşuna gitmiyor ve canın yanıyorsa eğer başkalarına da yapmaman gerekir. Bence bu da ailede öğrenilir. Aile doğruluk ve dürüstlük gibi değerleri hem öğretir hem de örnek olursa çocuğuna, o çocuk hayatının sonuna kadar yapmaz böyle bir şey. Gelişmiş olan vicdan duygusu buna asla izin vermez.

Şimdilerde ne öğreniyor çocuklar? Para! Paranın ne kadar önemli olduğunu ve elde etmek için her şeyin mübah sayıldığını.

Vicdan muhasebesi yapmak bir avuç insan için geçerli galiba artık. Kimsenin hiç bir şey umurunda değil.

Bu konuda kendi çocuğumu kendi değerlerimle yetiştirebilmek dışında elimden hiç bir şey gelmiyor malesef. Ve malesef o da, bu umarsız insan sürüsünün içinde hayatını düzgün olarak sürdürmeye çalışırken zorlanacak.