Umudu yeşertmek

Birkaç saat önce şehir merkezinde yürüyüşe çıkmıştım. Bir yandan yavaş yavaş yürüyor, diğer taraftan insanları gözlemlemeye çalışıyordum.

Bir parkın yanından geçerken gördüğüm iki genç muhabbet ediyordu, "Umutlar yeşermiyor ki zaten..." , diyerek umutsuzca ve dakikalarca parkın kenarında dert yanıyordu, biri diğerine...

Arkadaşlar, umutlar hiçbir zaman kendi kendine yeşermez. Umutlarınızn yeşermesi için, umut toprağını sürmek, havalandırmak, umut tohumlarını ekmek ve ardından düzenli aralıklarla umudu sulamak gerekir ve sabırla beklemek gerekir... Ve o gün gelecektir... Özenle sabırla baktığınız umutlarınız gün gelecek yeşerecektir.

Her karanlık tünelin aydınlığa bakan bir çıkışı vardır ve her nimetin bir külfeti vardır; unutmayın...

Sağlıcakla kalın...