Umut etmeli

İyi bir temizlik yapmalı. Şöyle dip, kıyı, bucak. Beynimde ve bilinçaltımda ne varsa hepsini süpürmeli. 

Hayallerimde gerçekleşmeyecekse onlarda yerini yenilerine bırakıp emekliye ayrılmalı. 

Ama kurcalamamalı! Aklımın bir köşesinde takılı kalmamalı. 

Dünün üzüntüsü hala ilk günkü gibiyse içimde, bugüne büyük bir neşe sığdırmalı dünü silercesine. 

Aynı şeyler etrafında dönmeyi bırakıp, yeni bir sayfa açmalı. Kırılmaya, onarılmaya, sevilmeye, üzülmeye, bulmaya ve kaybetmeye alışmalı. 

Geçmişin rüzgarı esiyorsa geleceğe, önüne duvar örüp durdurmalı. 

Kendi kendinin doktoru derler ya, bir yerden tedaviye başlamalı ve yaraları sarmalı. 

Unutmalı haksızlıkları yerlerine adalet koymalı. İçini kemiren pişmanlıklar kuşların kanadıyla gök yüzüne bırakılmalı. 

Öğrenmediklerinden boş vermişlik duygusunu çıkarıp yerini merakla doldurmalı. Sevmeyi öğrenmeli. 

İnsan ilk önce kendinde denemeli çok sevmeyi. Hata, doğru, yanlış her şeyle sevmeyi bilmeli. 

Yılgınlıkların yerine başlangıçlar yerleştirmeli. Her bitişin yeni bir başlangıca yol açtığını bilmeli. 

Kendi yolunda yürürken yapabileceklerinden ve şuan olduğu yerden daha iyi yerde olmayı hedeflemeli. 

Onun için, yerine kendim için diyebilmeli. Aynaya baktığında özel olduğunu ve eşsiz olduğunu dile getirmeli. 

Benzersiz oluşunun mucizesini iliklerinde hissetmeli. Gözleri zamansız uzaklara dalıyorsa; gidenler için değil yeni gelenler için diye iç geçirmeli. 

Kalbinde en güzeline yer vermeli. Aklın yönettiği sisteme kalp, kalbin yönettiği sisteme de akıl müdahale etmemeli. 

Başlangıçlar yaşamalı ve geçmişi miş de bırakmalı. Denenmiş ne varsa tedavülden kaldırmalı. 

Açmamalı zaman zaman çalan telefonları. Kırıcı olmaktansa, suskun olmalı. 

Her keşke nin karşısına bir iyi ki yerleştirmeli. Süt beyazı bir sayfaya yeni gelecekler çizmeli. 

Olmak istediğin yerde olacağından emin, haberi gelmişçesine rahatla huzura ermeli. 

Bir kitap okumalı içinde öyküler olan. En güzel hikayenin kahramanı kendini ilan etmeli. 

Hiç denemediği renkleri denemeli insan. Oysa mor ne çok yakışırmış menekşe rengi gözlerime diye kendini övmeli. 

Bildiklerini çoğaltmalı ve paylaşmalı bilmeyenlerle. Umut etmeli, ümit etmeli ama terk etmemeli ideallerini. 

Bu dünyada kendisine de ihtiyaç olduğunu bilmeli. 

Ne kendini fazla önemsemeli, ne de değersiz görmeli. 

Her adımında başı arkada değil, hep ilerde yürümeli.