Umutların ölümü

Dün akşam seni sordu bir adam

sırtında eski bir palto

ayaklarında yırtık pabuçları vardı

yüzü yılların yorgunluğunu taşıyan

çizgilerle doluydu

gözleri kaybettiği güzellikleri

hala arıyor gibiydi

Bana seni hatırlattı o adam

mavi gözlerinin derinliklerinde

son ana kadar sönmeyen umudunu hatırlattı

Bir süre bekledi yanımda

sonra, yanaklarından süzülen yaşları

paltosuyla silerek kaçarcasına uzaklaştı

Ve ben bir kez daha ölümünü hissettim yüreğimde

Ona acı gelen seni kaybetmem değildi

O umutların ölümüne ağladı…