Unutma(k)

Hayata teşekkür etmeyi unutma/ her anı değerlidir/ doğadan özür dilemeyi bil; tükenmeyecek sanma kaynakları/ kalbi tek­liyor dünyanın, buzulları eriyor/ anımsa başka dünya yok/ başka mavi gezegen…

Geç kalındı, yaygarasıyla/ dövünmenin anlamı yok/ umut her zaman vardır/ bir yerden başlayacaksan eğer; kollama anını/ doğaya, ait olduğun yere yönünü çevir/ türü ve ismi mühim değil/ nefes aldığın sürece, her mevsim dört ağaç dik yeter.

* * *

Hiroşima’yı hatırlıyorum ve Nagasaki’yi. Halepçe’yi de. Yüz binlerce pörtlemiş çocuk gözlerini… Gerçekleştirilmemiş mil­yonlarca masum düşü…

Duyarsızlığın kendisi, unutmak. Senin kayıtsızlığın ise pa­ramparça edilen uygarlık, emeklemeyi henüz öğrenen, kanat­ları kırılmış mavi kurdeleli kız çocuklarının yıkıntılar arasın­daki süt beyaz masumiyeti. Yok sayılan Kızılderili barışı ve zencefil kokulu bir gelecek. Geleceğin yaratıcıları çocukların sırtlarından keskin nişancılarca vurulması acımasızca.

Şimdi parklar oyunsuz ve bahçelerde yaprakları dökük, dalları kırık çiçekler. Zambak rengine kesmiş çocuk ölüleri, Anka ölüleri Bosna’nın, Kosova’nın, Arnavut’un ve Boşnak’ın.

Kâğıttan Turna Kuşları katlıyorum. Unutmamak için Çerno­bil’i, toplu mezarlar kenti Srebrenitsa’yı.

“Acılardan

daha büyük

bir yer yoktur,

bir tek evren vardır

o da kanayan bir evren.”[1]

* * *

Sen de katla!.. “Kâğıttan Turna Kuşları Katla” Sen de, unut­mamak için 6 Ağustosu; Sadako Sasaki’nin hazin öyküsünü:

“Hiroşima’ya atom bombası atıldığında, ilk anda yaşamını yitirenlerin yanında radyasyon etkisiyle sonradan sakat kalan ve ölenlerin sayısı da milyonları bulmuştur. Bunlardan birisi de radyasyon ile lösemiye yakalanan on bir yaşındaki Sadako Sasaki adlı bir çocukmuş. Küçük Sadako, iyileşmek için origamiden bin turna kuşu yapma inancı ile işe başlamış. Ancak altı yüz kırk dört tane turna kuşunu bitirdiğinde hastalığa yenik düşerek ölür. Arkadaşları onun için bu sayıyı bine tamamlamışlar ve cenaze töreninde mezarını turna kuşlarıyla örtmüşler. O gün, Hiroşima’da Dünya Çocuk Barış Günü olarak kutlanmaya başlamış. Bu sebeple, her yıl 6 Ağustosta, Barış Günü’nde binlerce turna kuşu Hiroşima’ya gönderilir.”

Unutmak, yaşamın tüm renklerine ihanettir çünkü.

* * *

u

n

u

t

m

a

d

ı

m

…

karakusabbas@gmail.com

http://blog.milliyet.com.tr/abbaskarakus