Unuttuğun

yokluğun gölgesi yoktu ki görsünlerdi seni

varlığın şehvetine asılıp, büyüttün gölgeni

geçtin zaman-ı karaya şimdi

bilmezsin artık beyazı

*

eski vakitlerden biriktirdiğin hınç

şükür yerine düşer önüne

*

bir mıknatıs çeker durmadan

daha daha/ ların bitmez kendine

şeytandır özgür olduğunu söyleyen

başka bir yörüngedesin artık

denklemler hep basit

senin için düz yokuşlar

çabucak aşarsın

tornistandan gelir rahatlık

*

ipe un sermekle aşna fişne

suyun bedâvasından içersin doya doya

üç beş kuruş sadakayla

yundun mu kendini bir de

sütten çıkmış ak kaşıksındır artık

*

ne kadar haşmetliysen de

olsa da büyülü dünyan

gölgeyi geçemezsin/ silemezsin

hayatın dışı  ölüm /dür unuttuğun

tepsilerde sunulsa da gül kokun

ölüme karşı durmak sahip olamadığın y e t i n

*

10 Eylül 2009

Hâdiye Kaptan

c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.