Unuttuk sanma

Bu yazıyı biraz geç yazmak istedim.

Zaten bu gibi konularda söylenenler genelde kalıptır.

Söylenmesi gerekir yine de.

*

Malum 10 Kasım'ı uğurladık.

Ata'nın ölüm yıldönümü. Dile kolay, tam 69 sene önce aramızdan ayrıldı.

O büyük, o ulu çınar yıkıldı.

10 Kasım 1938 tarihinde çıkan gazete haberleri yayınlandı bir kez daha..

Çin'den Brezilya'ya kadar tüm gazeteler Atatürk'ü övüyordu.

İşte evrensel lider.

Kendi gazetelerinde küçük bir alanda yer vererek geçiştiren zihniyete bir örnek olur umarız.

Televizyonlarda sabahları senin cinin benim cinimi döver zihniyetli sahtekarların da kendilerine gelmeleri için vesile olur dileriz.

Tam 69 yıl..

O kadar sene geçmesine rağmen hala onunla sorunları olanlar bitmedi.

Ata'nın kendilerine verdiği imkanları hiçe sayan ve geri devrim isteyenler gittikçe palazlandı.

*

İmamlar, tarikatçılar, dinciler doluştu Ata'nın makamına..

Onun kadınları geri plana attığı gerekçesiyle kaldırdığı ''türban'' bugün herkese dayatılmaya çalışılıyor mesela.

("...Kimi yerlede kadınlar görüyorum ki, başına bir bez, ya da bir peştemal ya da benzer bir şeyler atarak yüzünü, gözünü gizler ve yanından geçen erkeklere karşı ya arkasını çevirir, ya da yere oturarak yumulur. Bu durumun anlamı, gösterdiği nedir?
Efendiler uygar bir ulus anası, ulus kızı bu şaşırtıcı biçime, bu vahşi duruma girer mi? Bu durum ulusu çok gülünç gösteren bir görünüştür. Hemen düzeltilmesi gerekir."
Atatürk'ün Söylev ve Demeçleri,
Türk İnkılap Tarihi Enstitüsü Yay., C. II., s. 217.)

Başbakan ve Cumhurbaşkanı'nın eşlerinin baskıyla kapandığını düşünürsek, Atatürk'ün değerini bir kez daha anlamalı.

Atatürk düşmanlığıysa almış başını gidiyor.

Ve bugün;

TV'lerde çeşitli programlarla anıldı Atatürk.

Anıtkabir doldu taştı.

Gözüme takılan bir görüntü vardı.

Atatürk büstünün önünde elin Arabına üstün hizmet madalyası veriliyordu bugün.

Neyin hizmeti?

Bilinmiyor.

Ama bir hizmet var belli.

Nasıl bir hale düştüğümüzü bir kere daha görmeliyiz.

Unuttuk Sanma

Bu sene her zamankinden daha fazla rastlığım bir söylem vardı.

Unuttuk sanma.

Meyra isimli bir şarkıcının söylediği bir şarkı olmasından yana, sanırım bir özür, bir utanç ifadesiydi bu.

Bugünkü görüntünün özürüydü.

Ata'dan af dileme zamanıydı.

Bu yüzden unutmadık deniyordu.

Unutulmamıştı.

Unutturmak isteyenlere inat unutulmamıştı.

*

Onu her zamankinden daha fazla özlüyor ve saygıyla anıyoruz.

Unutmadık..

Unutmayacağız..

Özgün Kaplama