- Kategori
- Köpek Psikolojisi
Uslanmak Bağlanmak
Satış çağında herkes bir şeylerini satıyor, kimisi yasal şeyler yani kabul edilebilir kimisi ise kabul edilemez şeyler. Bunların arasında elbette farklar var. Burada asıl satılan; ses, nefes değil, esas olan ömür. Herkes neyini satacağına kendisi karar verebilmeli ama ne yazık ki; kanunlar, kurallar, yasalar, gelenekler ve elbette din kimilerine izin verirken büyük bir kısmını da yasaklıyor.
Yasaklanan ya da yasaklanmamış, serbest bırakılan satışlar tüm dünyada aslında hayat denilen şey daha güzel yaşanmak için yapılıyor. Daha çok yemek, daha fazla yaşamak, daha fazla nimet daha fazla eziyet demek değil, kimileri bunu çok daha kolay yapabilirken bir besin zinciri sürekliliği devam ediyor. Satış adı ile yapılmayan işlerin de çoğu aslında bu sebeple yapılıyor yani iş sonunda bir şekilde oraya dayanıyor. Cennet gibi bir hayat yaşamak ile cennete gitmek için verilen fedakârlıkların arkasında yine bir şekilde kâr kazanma içgüdüsü var. Herkes bir şekilde büyük ödülü istiyor. Neden istemesin ki?
Satış hayatta kalma uğraşı veya daha iyi (neye göre iyi; elbette kabul edilen norm veya standartlara göre) ve bunu kim kabul etti diye düşünmeden çoğumuz o uğurda iradesizce sürükleniyoruz. Bu bir yolculuk aynı zamanda bedenin toprağa karışarak zamanla dönüşeceği (yok olma değil) ruhun ise ne olacağına dair kabullerin olduğu bir süreç. Giden gelmediğinden net bir bilgi yok, tamamına yakını birden fazla bakış açısı ya da inanışa göre kabuller silsilesi…
İnsanın çoğu zaman en çok sevdiği hayvanlardan birisi neden köpektir diye kendi kendime düşündüğüm olmuştur. Acaba evcil ve sahibine çok bağlı olduğu için mi insan ve köpek arasında bağlar diğer hayvanlardan daha kuvvetlidir ya da başka bir önemli neden var mıdır? Ya da var olabilir mi? Hâlbuki bir köpek sahibinin katil, hırsız, başkalarına karşı iyi ya da kötülüğüne aldırmaz. Gerçi evcil hayvanların hiçbirisi bu duruma aldırmaz… Evcilleşmek, uslu durmak, uslanmak demek ya da başka bir ifade ile medenileşmek midir?