Uslanmaz sevdam

Bu başlığı görenler bunun bir aşk yazısı olduğunu düşünebilirler. Bu düşünce hem doğru hem de yanlış bir düşünce olur. Yanlış olan kısmı şu ; bu biilinen bir karşı cinse duyulan aşk değildir. Doğru kısmı ise evet aşktır ancak Trabzonspor a olan aşk...

Bu takımın adını ilk kez babamdan duyduğumda sanırım 6 yaşındaydım. Adını duyduğum takım şampiyon olmuştu. Ve bu maalesef benim hayal meyal hatırlayabildiğim son şampiyonluktu. Ardından geçen 24 yılda çeşitli kereler ayağına kadar gelen fırsatlar çeşitli şer odakları yüzünden değerlendirilememişti. Kimi zaman uyduruk bir taş , kimi zaman da sadece gömlekleri değil vicdanarı da kara hakemler tarafından elinden alınan şampiyonluklar oldu. 30 yaşımdayım ve bu hayattan en büyük beklentilerimden biri de bu takımı Lig Şampiyonu olarak görmek. Trabzonspor sevdasını kelimelere dökmek ne derece de başarılı olabilir? Bu soruyu kendime çok sordum ancak net bir cevap alamadım. Bu sevgi hiçbişeyle ölçülemiyor maalesef. 3 hacimli İstanbul takımlarına karşı elde edilen 6 şampiyonluk, 7 Türkiye Kupası ve bi dolu Avrupa başarısı bu takımın neden bu kadar çok sevdiğimizin bir kanıtı aslında. Son yıllarda takımın başında dolanan uğursuzluklar bile bunu engelleyemiyor.

Bu yazıma başka bir zaman tekrar değineceğim.