- Kategori
- Şiir
Üşümek

Bir Recep Öğüt fotoğrafı(www.milliyet.com.tr)
Üşümek, iliklerine kadar, kış soğuklarında
Düşünmek, soğuk gerçeklerin doruklarında
Yalnızlığı yaşamak, kalabalıklar arasında
Sevilmenin sıcaklığı, şefkatin uzağında
...
Her doyum bir açlığa, her açlık bir doyuma
Ulaşırken ilerlemek, yaşamın doruğuna
Her doruk bir iniş korkusu boşluğuna
Bağlanırken, üşümek döngü soğukluğuna
...
Üşümek, donukluğun, donmuşluğun
Habersizlik, çaresizlik dolmuşluğun
Tanımını taşırken, kaybolmuşluğun
Yalnızlığın, içinde büyür boşluğun
...
Bahar öncesi bir soğukluk eser,
Her yönde karamsarlık gezer,
Kaybolmuşluk duygusu çöker,
Soğukluk her yere hüzün eker
...
Üşürken, soğuk ülkelerden bakmak,
Sıcak ülkelere, gibidir cenneti aramak,
Yüksekler ülkesinde değildir, oturmak
Cennet ülkelerde sorunlar yaratmak
...
Üşümek, acımasızlaştır insanı insana
Ayrıştırır amaçları insafsızca, kıyasıya
Sevgiyi, güveni azaltır, sevkeder yalnızlığa
Enerji çözer, tüm bu sorunları doyasıya
...
Kuzeyde üşümek, güneyde birlik sorunu
İkisinin ortası, dört mevsimle dolu, anadolu
İklimlerin hızlı değişkeni, mevsimler boyu
Anadoludur, hem sıcağı bilir hem soğuğu
Çağdaş, Ocak 2010