Uzaklar yakın olmadan yakınlar uzak olmaz

Aşka şirk koşarken gece
karanlık yıldızların türküsünü söylüyordu
ben çıplaktım
dünya delisi gözlerinde baharın yeşili ile
soyundum yalnızlığımı allahsız ayrılıklara
aşka şirk koşmuştu gece

rüyalar yarım kalmış uykuların tabir elinde
ah vah sesleri duyulurken
ben yalan deyip geçiyordum hazan
hoyrattı rüzgarlar
gerisi talan

söyle gecelerin ve denizlerin şairi
kitaplar dolusu ayrılıkların hasret deminde
ne başkenti olmuştu yüreğim özlem ülkesinin
ne mülteciler dolaşıyordu sokaklarda
kahrolup giden bir kadın teninde dünya
allahlara kadar seni sordum
çıkmadı kimse karşıma

giderken acısı duyulur yorgun yüreğimin
ve her yerde başka bir name ile seni sorar
seni arar gözlerim
ellerim ihanet kokusunda serseri
hep çalar geceyi karanlığın elinden
söz vebal olmuş kimin umurunda
çekip gider derken azrail bahçesinden leş kargaları
vasiyetim aşkımdır aslında

şimdi yoksun
kan tutan yürekte can yok
sen yoksun
yokluk türküsünde sen dargın
ben ipini çekiyorum intiharlı günlerin
ve her yerde sorarken seni kimliksiz
şehvetsiz vakitlerden maksat olmuş sevdam
gidersin ve yoksun
mazide derin bir rüzgardır benim kavgam

benim kavgamda iki kere ikiler bir eder
secde edilir vuslatın namına
ve hep bir türkü söyler
olmamış aşkların olmuş anında
işte yalnızlığımın hesap ve kitabı
işte dünya avuçlarımda kanlı
kızılsız bir iklimin son durağında
gidiyorum ben de sona doğru
aklımda kefensiz ölüm gönlümde sevda
ne yana baksan zor gelir
yakınlar uzak olmadan uzaklar yakın olmaz aslında ..!