Uzakta..

Uzakta bir yalnızlık
Seni düşünür seni anar
Bilmediğin bir şehir adını konduramadığım bir his
Mesafeler yalnız yollarda değil
En büyük mesafe sensizlik
Sarıp sarmalıyorum düşlerimi
Arada bir geceye anlatıp titretiyorum dudaklarımda
Günaha karışıyor aşk sadatim
Mümkün olmayan sensin
Mümkün mü çare de sensin
Ne hakiki bir tutku
Aynaya bakmak sen
Baktığım o gözler sen
Sensizliği avutupta kandıramadığım bir ben
Ziyan olup aktı zaman
Ne gece anladı muhabetimden ne güneş ısıttı hasretinden
Anlam sen olmak
Nefes almak seninle yaşamak
Uzakları aşmak tı belki tüm niyetim
Seni doyasıya yaşamaktı
Sen de ben olmaktı
Seni seviyorum diyebilmekti
Benim gideceğim tek yol senin izinde gidebilmekti
Sokağına girmeye çekiniyorum
Ya da korkuyarum
Henüz büyütemediğim umudumla sende olmak zor sanki
Kimbilir yolun düşer bu taraflara
Belki sen de ben olursun o zaman
Onca yalnızlıkta bir ben olurum bir sen
Ne sana dair cümlemi bitirebiliyorum
Ne de bilmediğim bu yolları sonlandırabiliyorum 

Sanırım penceresi açık bir ev
Kilitlenmemiş bir kapı
ve sonu gelmemiş bir aşk senin için
Ya da noktası henüz konulmamış bir dize
Galiba bekliycem seni o son nefesle..