Vakti geldi ayrılığın..

Yaşadığın onca kötü deneyime rağmen hep bir şans daha verirsin sevgiye..

"Belki bu defa olur" düşüncesiyle girersin yola..

İkilemlerle, tereddütlerle devam edersin, seversin..

Korksan da alışmış bulursun bir gün kendini..

Bir de bakarsın sen hayatını ortaya koymuşken o hiçbir şey yapmadan duruyor öylece..

Onun sevgisi sadece dilde..

Sana başta tün duvarları yıktıran aam toz olmuş ta haberin yok!

Yapılacak şey ortada; yolun sonundasın...

Buradan otobüs geçmez, ya senelerini burada harcayacaksın ya da geri döneceksin..

Vakti geldi ayrılığın,  ne yapsak boş kurtulamaz bu sevda bu amansız rüzgardan yüreğimde saklı kalan anılarla gidiyorum.

Benim cesaretim yok, güvenim yok, belki ve keşkelere harcayacak vaktim yok..

Kusura bakma buraya kadarmış..

Gidiyorum ben..

İçim rahat..

Hoşçakal.....