Var mı bu şiirden öte...

Sanırım bu şiir başlı başına kadınlarımızı anlatan ve üstüne eklenecek hiç bir kelimesi olmayan dizeler. Sadece yorumlamak, özümsemek gelir. Gökkuşağı rengine bürünmüş kadınlar....

Kim der ki

KADIN

Uzun kış gecelerinde yatmak içindir.

Kim der ki kadın

Yeşil bir harman yerinde

Dokuz zilli bir köçek gibi oynatmak içindir.

Kim der ki ayalimdir,

Boynumda taşıyorum vebalimdir.

Kim der ki

Hamur yogurur.

Kimi der ki çocuk doğurur.

Ne bu, ne şu, ne döşek, ne köçek, ne ayal, ne vebal.

O benim ,

Kollarım,

Bacaklarım,

Başımdır.

Yavrum,

Annem,

Karım,

Öz kardeşim,

Hayat arkadaşımdır.

NAZIM HİKMET RAN