Varolmak

Hani bazı şeyler olmasa ne olur? Çok mu şey kaybederiz acaba? Ya kazançlarımız ne olacak? Mizanın neresinden bakıyoruz hayata? Varolmayı seçtim ben kendi adıma. Ama sadece varolmak değil anlamlıda olmak!
Anlamlı olmak da aslında bir nevi anlamsızlığın içinden sıyrılmak. Yani ben anlamsızlıklarımdan kurtulmayı seçtim hayatta. Şimdi değil belki ama zamanla.
Yapamadıklarım için yerinmektense, yapabildiklerimi tartmak daha bilgince geldi. Yapabildiklerimi tartarken zaten neleri yapamadığımı, eksik yaptığımı yada yapmamam gerektiğini gördüm aslında. Sonuca bakılacak olursa; arkamda yaşanılmışlıklar ve önümde ise yaşanacaklar var şimdi hemde dağlarca. Çok yüküm var diyenleri de biliyorum hayatta yada o yüklerinden arınmak istemeyenleri de. Aslında bende zamanında yüklerimle yaşadım hep, sanki bir kazancı varmışcasına. Yükler unutulmaz belki ama azaltılabilir zamanla. Bu da nasıl yapılabilir? Tartarak, eksiltilebilir. Katma değerli ve değersizler ayrılabilir.
Tüm dünyadaki insanlar unutsa ya kinlerini, nefretlerini. Herkes kötülükleri unutsa. Bunlar olmasa ne olur ki? Ne kaybederiz? Bence hiçbirşey.
Ne mümkün! Böyle gidecek düzende belki de sadece bir adımdır bizi ileriye götürecek olan. Kimseye akıl yada ders vermek gibi bir amacımda yok aslında. Tek katkım kendi hayatıma. Yazarken de öyle. Tatmin ediyorum ruhumu.
Yaşanmışlıklarından acı çeken birinin arınması bu belki de!