- Kategori
- Şiir
Ve çelik ve su
Masumiyet bir antik nesne
Bu sağır gidişin sandukasında
Paslı bir hançer kınıyla...
Yatağından fırlar ya!
Asude ırmaklar
Dingin adımlarla yittiği zamanlara...
Yeniden bir daha, bir daha!
Her defasında silkinerek
Dinelmek var ağaran bir alınla.
Toza bulanmış esmer bulutlardan
Damıtarak insan olmak kaygısını...
Eski bir rüzgar uğultusu
Henüz filizinden almamış öfkesini.
Her gün her gün eksilterek
Kızıl alanların rengini
Teslimiyete teslim etmek
Ne kadar da acıtıyor insanı!
Buna rağmen;
Ve çelik ve su...
Yol arkadaşlarıyla bilenerek
Çok muhteşem.
Namuslu günlere
Gül bedenlerini vererek içimizde
Kurşun gibi yaşamak sevdası...