Vede etmek isterken... Bölüm 1

Sabah olmuştu uyandığımda, uzun bir süre bu yatakta yatamayacağım bilerek, iki dostun ayrılışı gibi ayağa kalktım odamda. Etrafıma bakındım bir süre, ufak bir tebessüm attım duvarlarıma, her karartıyı, her aydınlığı üstüne sindirmiş duvarlarıma.

Veda zamanıydı bu pijamalarımla, bu rahat yatağa, bu ağır duvarlara. Bu masaya. İçinden hep birşey anlatan şarkıların yükseldiği bu plakçalara.

Geç bile kalmıştık bu vedaya... Son kahvaltı, son camdan İstanbul Boğaz'ına bakış.

...Sabah kalktım, bir müzik koydum..."...Bir sessiz çığlık gibi, kırmızı masum narin... Sen ki özgürlük kadar güzelsin, sevgi kadar özgür, o güzel başını uzat göklere..." hafif hafif o güzel piyano ile kulaklarımdan geçti, esti, okşadı...

Özgürlük kadar güzel, güzellerden güzel bir çok "ben"i bırakıyorum, başım dimdik, ağlamadan, güneşe gülerek...