Velev ki bu bir öğüttür

Velev ki saltanat tahtına çıktın,
Adaletin yoksa düşersin birgün.
Kaynayan kazanı ocağa döktün,
Çiğlikten kurtulur pişersin birgün.

Ben oldum diyerek şımarır isen,
Kırılır dostların çok olur küsen.
Kavak yelleridir başında esen,
İnşallah bu kibri aşarsın birgün.

‘Vur’ deyince vuran ele güvenme,
Haram mal getiren sele güvenme;
Aylak serinleten yele güvenme,
Kaldırır götürür şaşarsın birgün.

‘Ben bilirim’ deme, bilene güven,
Hesap peşindedir hep seni öven.
Halkından şamar yer halkını döven,
Böyle kabarırsan taşarsın birgün.

Boyundan büyükçe işlere girme,
Çevrene huzur ver sinirler germe.
Kendine hakim ol, yüksekte görme,
Verilen gazlarla şişersin birgün.

Her türlü davada yargıya sığın,
Yasal yoldan olsun her türlü bağın;
Yoksa birdenbire kapanır çağın,
Hukukun peşinden koşarsın birgün.

Elin vicdanından kalırsa uzak,
Cehenneme gider bindiğin kızak.
Seni avlar bazen kurduğun tuzak,
Kendi çukurunu eşersin birgün

Musa değilsin sen, gezme asayla,
Nevzat gözlüyor bak büyük tasayla.
Sidik yarıştırma sakın yasayla,
Tutamaz donuna işersin birgün.

Halk Ozanı Karamanlı Nevzat