Virüsün oldum.

Bir girdin pir girdin yüreğime.

Şimdi günde bilmem kaçkez telefonuma gidiyor gözüm, her çaldığında heyecan ve her defasında hüsran oluyor gelen aramalarım, senden olmadığı için.

Bazende  olsun, zaten ben kızgınım aramasın çıkmasın karşıma diye kendimle mücadele ediyorum, açmazdım ki arasaydı diye kendimin bile inanmayacağı palavralar atıyorum işte.

Hani varya; asmaya götürülen adamı herkes taşlıyorken, çok sevdiği bir dostunun attığı gül daha fazla acı vermiş,,,

İşte sevgiliden atılan gülde olsa taştan daha acı verici...

Ne garip bir virüssünki panzehirin yok. Dolaşıp duruyorsun aylak aylak bedenimde. Ya çık bedenimden yada dur uslu sulu durduğun yerde , Her daim kendini  neden hatırlatıyorsun bana, neden acı çektiriyorsun bana .. Neden heran derin bir of çektiriyorsun bana.

Biliyorumki sende benden farksız ve daha beter durumdasın ..

Zaten benimle beraber aynı duyguları paylaşmıyorsan hiç benim olmamışsındır. Çık, çek git nereden geldiysen.