Vurgun

Bu... şarkı söylemek isteyip de lâl olmak gibi birşey
İlk vurgunu yedikten, yiyip de yıllar geçtikten sonra
Aynı vurgunla tekrar gömülmek gibi
Kaçıncı diriliş
Kaçıncı özlem yaşlarım
Kaçıncı yanışım..
Yok lügatta mümkünat
Takvim tutmaz kader
İnancım yok ki açıp göstereyim yaramı
Aha işte burda deyip
Hooop atıvereyim dost omuzlara başımı
Dost yoook
Yok dost
Aslında içimdışımı bir yapmak isterken
Hiç çıplak kalmamışım, kalamamışım ben
Şimdi bırak, gönlümün hezimetini doya doya yaşayayım
Doya doya haykırayım üstümü başımı,vitrinleri camı, tanışı-tanışmayanı kırıp
Ellerimi batırayım toprağa ve bulayayım dost dediklerimin yüzünü
Kırayım tüm teknolojiyi telefonu, televizyonu
Fırlatayım kumandaları, hoş parfüm şişelerini, kadehleri
Bu zemheride kıçımı bırakayım ayazda
Zatürree olayım, yüzümün gülümseyen kırışıklarında boğayım insanlığınızı
Nedir bilip de demediğiniz
Yanlışım nerde bırakayım..
Bu.. dalmak isteyip de yüzmeyi bilmemek gibi birşey
Yediğin vurgunun adını şanına yakıştırmak istemek gibi
Dalıp da huzura enginlerde,
Şıkları hazırlanmış bir soruyu arar gibi
Ama bıraksaydınız
Bıraktıydınız
Bırakmasa mıydınız
Gönlümün dalgalarında bebelerim kaldı..
*
https://www.youtube.com/watch?v=TRo6CBJKOLk