Vurma avcı

Bahçemizdeki turna mutluydu
bir zamanlar kedersiz dertsizdi
umutluydu bahardan
açacaktı gülleri durmadan

bir avcının kurşunuyla vurulmadan
sürgüne katılıp savrulmadan
prangalar takılınca yabandan
düştü kanatları uçamadan

güllere hasret kaldı tadamadan
pınarın suyuda kurudu farkına varmadan
şakıyan turnayı kurşun yaralamadan
yetim kaldı dert aldı daha yaşamadan

avcının kurşunuyla felegi şaşmadan
vurdun avcı sen acımadan
güllere hasret koydun can be canından
o, turna mutluydu sen vurmadan

yaralı bıraktın gül dibinde aldırmadan
bin defa vurdun acımadan
uçamayacak artık yaralı bagrından
ölmeden mezara soktun hiç acımadan

Gonca Yeşiltepe