Vuslat muştusu

Vuslat muştusu akar iken gözlerimde kan kırmızı
Nurlu hayatın parıltısı parıldar iken gökyüzünde
Muştu, muştu ile yağan yağmurun bereketi ile yeryüzüne
Sükûtun çığlıkları nefsin cümlesinde azat olmuş iken
Çığlıkları gömer iken duyguların nağmeleri
Ümidin solmayan ikliminde açar iken vuslat
Gönül dağlayan fırtınasında eser iken vuslat muştusu
Köpürüp duran afakanları bastırırı iken
Yanardağ gibi kaynayan nefsin cümlelerini
Söndürür iken sükûtun gözyaşları damla, damla
Yeni ufuklara yelken açar iken prizma gözlerimde
Ufkun göründüğü ışığa bakar iken
Tereddütler zihne takılan soruların kıskacında
Pare, pare mahkûm olan duygular
Yaşatma idealinde boğuşur iken
Ruhumun yeniden yaşatma arzusunda iken sükut
Nağmeleri
felsefemenin sevgi mekiğinde dokur iken vuslatı nakış,nakış
Hayatın tüm maddi manevi duygularını kucaklayan tefekkür ile
Yanar iken durgunlaşmanın limanında bekleyen
Sevgiliye kavuşmanın heyecanı mefrükesine kavuşur iken
Ruhundaki vuslatı ahenk uyum içinde volkan kaynar iken
Kalbindeki heyecan potasında eritirken
Yenidünyanın kapılarını açar iken
Kalbin sonsuz soluklarında uçar iken bedenim vuslata
Cenabı-ı Hakk’ın rahmâniyet ve rahimiyetinin gölgesinde
Hep bir enginlik sergiler, hep incelerden ince davranır
Ve hep içten hareket eder.
Her zaman sevgi yolunda yürür;
Yol boyu hayır ve ihsan duygularıyla köpürür durur
Şefkatle köpüren umman denizinde
Şefkat ve muhabbet ne kadar derinse
Merhametin kaynağında
Varlık adına duyulan ızdırap
Ve kaygı da o kadar derindir.
Yüce bir sevginiz varsa
Izdırapları duyarsınız
Ve
Gözyaşınız hiç eksik olmaz,
Izdırapların son bulması için
Rahmana ulaşan Köprü olur
Gözyaşlarınız, damla, damla
Cehennemi söndüren bitiren
Gönülden iman ile süzülen iki damla yaş