- Kategori
- Şiir
Vuslat

Yağ yağabildiğin kadar
tutunmayacaksa ellerin yüreğin
bir gün değil hergün beklemek ölüm
çığ gibi yersiz, memleketsiz
kaybolacak anıların.
Aç açabildiğin kadar
ulaşmadıysa güneşe yolların
bir gün değil hergün yorgun
içinde heyelan hatıraların
yaşanmayacaktır zaman...
Tüm mevsimlere duran
varlık dağını yakarak
bir gün değil hergün umut
ab-ı hayat kaynağı yolunun.
vuslatı yalnız kendin olacak.