Vuslatı beklemiyorum

Mecnun, Leyla’sına kavuşamaz,
Ferhat, Şirin ile buluşamaz.
Ahlaksız yerde hukuk olmaz.
Vuslatı, adaleti beklemiyorum.

Irmaklara, ovalara, nimetlere baktıkça,
Aslanlara, kartallara, azık olmuş gördükçe.
Harami ve korsanlara ganimet sunuldukça.
Ne açlığa, ne tokluğa şaşıyorum.

Bir uygarlık görüyorum.
Üretim, özgürlük yok olmakta.
Modernleşmiş şerde, nifakta.
Alın teriyle çalışanı bırakır yoksullukta.

Yıldızların ışığını, gölgesini görüyorum,
Çölde gözyaşıyla gül büyüteni izliyorum.
Irmakları Batı’ya akıtanları biliyorum.
Omzuma düşen çiğ tanesiyle umutlanmıyorum,

Uygarlık, refah başkasında
Adalet, ahlak başka yerde
Haramzade başköşede
Hür yarın beklenir mi o ülkede?

Hicret göründü göçler düzüldü.
Umutlar dürüldü gemilerle süzüldü.
Vaat edilmiş topraklara sürüldü.
Yeni ülke, kıtalarda diriliş yüz güldürdü.

Abdullah Bedeloğlu