Yağmurun sesi

Dışarıda yağan yağmurun sesi,

Bir şeyler fısıldıyor cama vururcasına.

Havada nemli toprak kokusu,

Karışmış yağmurun suyuna…

Usul usul yağan yağmur…

Geride hüzün kokan yüreklerle,

Son kez seyre dalıyor dünyayı…

Ardında bıraktığı nemli toprağın kokusunda yıkıyor hüzünleri…

Dışarıda yağan yağmurun sesi,

Gökyüzünde yankılanan fırtınanın sesinde saklı…

Büyük bir yıkımın haberini getiriyor,

Hüzün ile seyre dalarken dünyayı…

Ardından getireceği boşluğu doldurmak istercesine hızla bırakıyor kendini.

Dışarıda yağan yağmurun sesi…

Yankı buluyor yarattığı boşluklarda.

Havaya karışan toprağın kokusunda bastırıyor gözyaşlarını.

Yeniliği getirdiğinden habersizce hızla bırakıyor kendini….

Değişimin yankısını duyamıyor henüz.

Yarattığı boşlukta asılı kalmış bir can gibi,

Son kez bütün gücü ile seyrediyor dünyayı…

Dışarıda yağan yağmurun sesi,

Yeniliği ve değişimi bırakarak ayrılıyor.

Hüzün kokusu ile karışmış toprağın kokusu,

Yağmura veda edercesine,

Son kez selamlıyor ona hayat veren değişimin sesini.

Dışarıda yağan yağmurun sesi,

Ardında bıraktığı yenilikten habersizce,

Son kez seyre dalıyor dünyayı….