Yakışmıyor sana hüzün

Sönüyor elâ gözlerindeki o ışık
Bakışına hüznün lekeleri düşüyor
Ben seni hiç böyle görmedim
Yakışmıyor sana hüzün
Bir boşluğa dalıp dalıp gidiyorsun
Karınca misali, ağır bir yükün altında gibisin
Bilinmezlikler sarıyor o küçük yüreğini
Yakışmıyor sana hüzün
Ben seni hep güleç, hep güleryüzlü gördüm
Hep aydınlıktı bana dönen, bana bakan yüzün
Dünkü şen kahkahaların hâlâ kulaklarımda
Yakışmıyor sana hüzün
Keder denizi derindir, yüzemezsin
Göğüs kafesinde sevinç kanat çırpsın
Yine eskisi gibi ol lütfen
Yakışmıyor sana hüzün

İstanbul, 25 Ekim 2006, 14.32