Yalanını çıkardım ölümün

Her yitirilen
Sevgililerle,
Havalı bir cam,
İnfilak etti yüreğimde,
Kırıkların kanıyor
Hücrelerimde...

Kim bilir
Kaç hayat giyindim
Korkularını?
Acı bir hüzünle söyledim,
Sana yazılan şarkıları.

İnançlarla, acılarla, korkularla
Seni besledik.
Ama;
Rüyalarım kanmadı,
Yalanlarına.
Kansaydı,
Buluşabilirmiydim
Ölen babamla,
Rüyalarda?

Şimdi sarsılıyor gerçekliğin
Bilincimde,
Gölgen giderek
Cılızlaşıyor güneşimde.

Topla cam kırıklarını
Hücrelerimden
Çek git,
Korkuttuğun bilinçlerle
Beslenmeye devam et....

15/04/2007 ANTALYA
Şerife Karaçayır Mutlu