Yalnız: Kendi kendim

Kendime hep sormuşumdur, sen nasıl yaşadın ilk evveli

Sanki  kimseler yokmuş, etraf boş, bir benmişim, önceleri. 

……

Diyorum ki ben sarmalı, sarmadı hiçbir zaman benliğimi

Ben derken bizleri kastettiğim bütün yaşantımdan belli.

Ben kendi kendimle bunca yıl olmuşum hep senli benli

Ben kendimden geçsem bile kendim hiç bırakmaz beni.

…….

Ben kendimi bunca yıldan beri tanıdım ve bildim bileli

Kendi kendime yaptığım bunca eziyet, ruhumda kaldı izi.                    

……..

Ne demişti tüm şiirlerinde canımın canı YUNUS EMRE dervişi

Âlemde bir ben varım deme. “Bir ben var bende benden içeri.”