Yalnızlık yeter

Umut pencereme
Kalın perdesini
Çekmektedir hüzün.
Anılar,
Feryat-figanla iki büklüm.
Akordu bozuk gecenin,
Bilinmeyen nağmeleri;
Utanmaz, davetsiz misafirdirler
Kulaklarımda.
Kayboldu günışığı
Hangi zamanda.
Nefeslerimi hapseder
Gölgeler oyunu.
Derbeder kimsesiz,
Kürekleri kırık
Kıyıya bağlanmış bir kayık.
Martıların
Boşuna çığlıkları.
Denizde kalmadı balık.

Mısralarımda,
Gizemli duyguların rengi
Kıpkızıl kor.
Yalnızlığın,
Durdurulamaz Tsunamisi
Odama doluyor...

(12.12. 2008  tarihli    7.şiir kitabımdan)