Yalnızlık

İnsan ne kadar yalnız…

Yüreği gökyüzü kadar geniş olsa da,

Küçücük bedeni koca dünyaya sığmıyor..

Bazı sorular yanıtsız kalıyor,

Bazılarının ise sonsuza kadar bizi üzecek gibi...

Bazen çocukluğumuzdan eksik kalan bir şeyler…

Bazen de aile içinde eksik kalanların sancısı…

Kalbimizi emanet edecek hiç kimsemiz kalmamış…

Herkes ihanetin kitabını yazacak kadar deneyim sahibi olmuş..

Oysa hepimizin sımsıkı sarılıp,

Delicesine bağlanıp,

Uğrunda birçok şeyi feda edebileceğimiz birilerini arıyor…

Çok güçsüz ve zayıf insanoğlu…

Dünü değiştiremiyor, yarını bilemiyor…

Ve ne garip değil mi?, içimizde olan canımızı göremiyoruz!

Hiç düşündün mü sevgili, birlikte yıllarca yorulmadan, bıkmadan, usanmadan, yılmadan bin bir zorluklara dayandık. Birçok sorunun üstesinden geldik. Şimdi ise kolumuz kanadımız kırılmış çaresiz kalmışız. Okyanusları aşmışız, küçük bir derenin suyunda boğulmak üzereyiz. Bir zamanlar bir nehir gibi içimden akıp geçiyordun, şimdi ise buz kayalıklara çarpıyoruz. Gemi su almış, güverte yıkılmış, köpek balıkları bizi bekliyor… 

Dört yanımızı sarmış sahte insanlar yüzünden hayata küsmeye gerek yok…

Aşk yoksa yüreğimizde, ağır gelir hayatın yükü.

Aşkın öldüyse arama beni…

Yazar: Mustafa Çifci- Aşk Yazarı www.mustafacifci.com

facebook.com/askyazarimustafacifci

t@mustafacifci

İnstagram:mustafa_cifci

Not: Bu eser Mustafa Çifci’nin kitabından alınmıştır. Telif hakkı yazarına ait olup, 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasası kapsamında her hakkı saklıdır. Yazarın yazılı izni alınmadan kopya edilmesi, çoğaltılması, dağıtılması, özet olarak belli bir bölümün başka yerlerde yayınlanması yasaktır.